مسئولین روابط عمومی ابتدا وظیفه دارند خط مشی سازمان و مسئولین هر بخش از ساختار نشریات را شناسایی کنند تا بدانند چه خبر و مطلبی را در چه زمانی و به چه کسی در یک نشریه تحویل دهند . هر روزنامه ای معمولا یک صاحب امتیاز دازد که ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد . شخص حقیقی صاحب امتیاز ممکن است همزمان مدیر مسئول هم باشد ولی هر گاه صاحب امتیاز یک روزنامه شخصیت حقوقی یا یک موسسه باشد چنین روزنامه ای باید مدیر مسئول جداگانه ای که حتما یک شخصیت حقیقی است به هیات نظارت بر مطبوعاتمعرفی کند . تاپیش از تصویب آخرین قانون مطبوعات ایران در مجلس پنجم در قبال همه مندرجات روزنامه ها (اعم از نوشته ها -عکس ها و طرحها ) فقط مدیر مسئول جوابگوی محاکم بود ولی براساس تبصره ۷ ماده ۹ قانون مطبوعات کنونی علاوه بر مدیر مسئول -،سردبیر،دستیارسردبیر (دبیر تحریریه)خبرنگاران و طراحان نیز در قبال مطالب خود مسئولند و در صورت نیاز باید جوابگوی شکایات باشند . با این اوصاف سردبیر همچنان کلیدی ترین فرد در روزنامه ها به شمار می آید و در اصل مسئولیت هیات تحریریه و سرویس های مختلف روزنامه ها بر عهده اوست و بعضا مسئولیت تحریریه به شخصی به نام دبیر تحریریه نیز واگذار میشود که زیر نظر سردبیر فعالیت میکند . گاهی نیز معاون یا دستیار سردبیر - اگر وجود داشته باشد -هدایت هیات تحریریه را عهده دار میشود . دبیر سرویس ها یا بخش ها نیز هر یک مسئول اداره بخش های خبری ، ورزشی ، سیاسی ، اقتصادی ، هنری ، بین الملل یا خارجی و ... می باشند .
راه های انعکاس اخبار روابط عمومی در رسانه ها :
۱- اطلاعیه های روابط عمومی باید در قلمرو سیلست خبری روزنامخ خا دارای ارزشهای خبری باشند .
۲- از طریق فاکس یا ارسال باپیک به سردبیر ،دبیر تحریریه و یا دبیر بخش و سرویس مربوطه تسلیم گردند .
۳- از نظر زمانی در وقت مناسب به مسئول مربوطه رسانده شوند تا فرصت تنظیم و چاپ خبر وجود داشته باشد .
۴- ارسال یک اطلاعیه خبری برای همه روزنامه ها بدون توجه به سیاست خبری آنها کار کار عبثی است زیرا ارسال خبر یک رویداد سینمایی به یک روزنامه ورزشی یا سیاسی چه سودی می تواند داشته باشد .
۵- خبر بهتر است به دبیر یا خبرنگار حوزه مربوطه ارسال شود تا اهمیت و امتیاز بیشتری به آن داده شود .
تبعیض رسانه ای و تیره شدن روابط :
در کشور ما مرسوم است که بعضی از مسئولان روابط عمومی ها اعتبار و امتیاز ویژه ای به تلویزیون ، رادیو یا برخی رسانه های پرتیراژ میدهند و در عوض نشریات دیگر علنا مورد بی مهری قرار میگیرند . از سوی دیگر مشاهده میشود که برخی از روابط عمومی ها توجه بیشتری به برخی از روزنامه ها و نشریات دارند و این روزنامه ها را مورد حمایت و مساعدت خاصی فرار میدهند.
تداوم چنین برخوردهایی سبب میشود که سایر نشریات و رسانه ها اعتماد لازم را به چنین روابط عمومی هایی از دست بدهند ، زیرا از یک طرف مطبوعات پیوسته با یکدیگر در حال رقابت هستند و از طرف دیگر بین رادیو و تلویزیون و مطبوعات به طور عام رقابت خبری وجود دارد. روابط عمومی یک سازمان برای اینکه از قابلیت همه امکانات خبری رسانه ها برخوردار شود می باید رفتار مشابه و یکسانی با تمامی وسایل ارتباط جمعی و نمایندگان آنها داشته باشد . البته نگاه یکسان به همه رسانه ها شاید کار ساده ای ودر مقاطعی حسابگرانه نباشد ولی باید این نکته را متذکر شد که اصولا نباید تفاوت و تبعیض رسانه ای بین رادیو ، تلویزیون و مطبوعات از یک سو و نشریات و روزنامه های گوناگون از سوی دیگر وجود داشته باشد . در عوض ابتکار و پیشقدمی و پرداخت تخصصی ، عمیق و اختصاصی یک خبرنگار به موضوع خاص از هر نشریه ای که باشد می باید مورد کارشناس روابط عمومی قرار گیرد .
اس ام اس و جک جدید.......!!!